စစ်အောင်က ခါထွက်သွားသော မီးဇာခေါင်းလေးကို ညင်ညင်သာသာ ဆွဲကိုင်တည့်မတ်ပြီး ကြီးမားနီရဲနေသော လီးဒစ်ကြီးကို ပါးစပ်လေးအတွင်းသို့ ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။
“အွန့်.. ဟွန့်.. အင်း.. အွန်း.. ”
မီးဇာပါးစပ်အတွင်းသို့ မာတင်းပြောင်ချောနေသော ကိုစစ်အောင်လီးကြီးက တသွတ်သွတ် ဝင်ချီထွက်ချီပြုလျှက်ရှိရာ မီးဇာက လျှာဖြင့် အသာအယာလေး ကာထားရင်း ပါးစပ်ကို ခပ်စုစုလေး စုပေးထားလိုက်သည်။
” ပြစ်.. ပြွတ်.. ပြစ်.. ပြွတ်.. ပြစ်.. ပြွတ်.. ”
” အွန်း.. အင်း.. အွန်း..အင့် အင့်
စစ်အောင်၏ လမွှေးကြမ်းကြီးများက မီးဇာ၏ နှာတံထိပ်လေးကို ပြေးပြေးအုပ်မိနေပြီး နီစွေးလှပသော နှုတ်ခမ်းလေးအစုံမှာ လမွှေးအုံကြီးကြား၌ နစ်မြှုပ်လိုက် ဝေးကွာလိုက်ဖြင့်..
” ပြစ်.. ပြွတ်.. ပြွတ်.. ဖွတ်.. အွန့်.. အွန်း.. ”
စစ်အောင်လီးကို စုပ်ပေးနေရသော မီးဇာစောက်ပတ်လေးကို ဟန်ဝင်းက အောက်တွင် မြိန်ယှက်စွာယက်ပေးနေပြန်သည်။ ဆိုဖာပေါ်တွင် ထိုင်လျက်ရှိသော မီးဇာ၏ မျက်နှာကို စစ်အောင်က ခွလျက်ရပ်ရင်း အစုပ်ခံနေခြင်းဖြစ်ပြီး ကြမ်းပြင်၌ ဒူးထောက်ထားသော ဟန်ဝင်းက မီးဇာစောက်ပတ်ကို ယက်ပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ ခံစားမှုနှစ်မျိုးကို တပြိုင်နက် ခံစားတွေ့ကြုံနေရသော မီးဇာ၏ အသိအမှတ်သညာများ တကယ်ပင် ရှုပ်ထွေးဝေဝါးသွားကာ မှုံသီလွင့်ပါးနေသည်။
” အောက်ဆင်းလိုက်ပါလား.. ဇာနည်နွယ် ”
အသံက မမာမပျော့ အပေးနှင့်အယူ သင့်တင့်မျှတနေပြီးသား ရှယ်ယာသမားများလေသံ။ မီးဇာပေါင်ကြားမှ ဟန်ဝင်းက ခေါင်းကို မော့ပြီး ပြောင်တင်းနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးကို အာသာငမ်းငမ်းကြည့်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ မီးဇာစောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း လိုးချင်စရာ ကောင်းလှသည်။ နှုတ်ခမ်းသသား ထူထူကြီးများနှင့် စောက်စိလေးက ပြူးထွက် တင်းမာနေပြီ ဖြစ်သည်။ စောက်ပတ်အနေအထားကို ကြည့်ခြင်းဖြင့်ပင် ဒီကောင်မလေး ခံချင်နေမှန်း အတွေ့အကြုံရှိပြီးသား သူတို့နှစ်ဦးလုံး သိကြသည်။
မီးဇာက ကော်ဇောကြမ်းကြီး ခင်းထားသော ကြမ်းပြင်ဝယ် ရှက်ရွံ့စွာ မျက်နှာလေးကို ငုံ့ရင်း လှဲအိပ်လိုက်လေသည်။ ထိုအခါ စစ်အောင်က မီးဇာမျက်နှာပေါ်သို့ ခွရပ်ပြီး လီးကြီးကို ပါးစပ်အတွင်း ထိုးထည့်လိုက်ပြန်သည်။ မီးဇာက စစ်အောင်ဒူးခေါင်းနှစ်ဖက်ကို အားပြုကိုင်တွယ်ရင်း စုပ်ပေးနေရသည်။
ဟန်ဝင်းကတော့ အစွမ်းကုန် တောင်နေသော သူ့လီးကြီးကို ဂွင်းတိုက်ရင်း စောက်ပတ်လေးကို အားရပါးရ လိုးရန် ဟန်ပြင်လိုက်သည်။ မီးဇာ ခြေနှစ်ချောင်းကို အပေါ်သို့မလိုက်သည်။ ခြေသလုံးမွှေးသန်သန် မဲမဲလေးများကို လက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်မိသည်။ စောက်ဖုတ်ကြီးက ခပ်အာအာပြဲလျှက် ဖူးယောင်လာသလို တင်းမောက်လာသည်။
ထိုအခါ ဟန်ဝင်းက စောက်ပတ် အပေါက်ဝသို့ လီးထိပ်ကို တေ့လိုက်ကာ “ပြွတ်” ကနဲ ဒစ်မြှုပ်ရုံ နှစ်ချလိုက်ပြီး “ဗြစ်” ကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။
” ပြွတ်.. ဗြစ် ”
” အီး.. အင့်.. ”
မီးဇာ မချိမဆန့် သိမ့်သိမ့်ခါသွားသည်။ နင့်ကနဲ အီစိမ့်သွားသော အရသာက နှစ်စက္ကန့်လောက်မှာပဲ ပျောက်ဆုံးသွားသည်။ ငိုချင်သွားသည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်က ဟန်ဝင်းပေါင်ပေါ်တွင် ကားလျက် “ပေး” ထားရသောကြောင့် ကျောလေး ကြမ်းပြင်နှင့် လွတ်အောင် “ကော့” ပစ်လိုက်မိသည်။
စစ်အောင်ရဲ့ လီးနွေးနွေးကြီးကိုလည်း တပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပေးနေရသေးရာ မကျေမနပ်ဖြင့် မျက်ရည်လေးပင် လည်အောင် ဒေါသထွက်သွားမိလေသည်။ စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းမှာလည်း ဟိုဟတ်သည်ဟတ်နှင့် လိုက်ဟတ်နေသလို အပြဲ.. အပြဲလေး ဖြစ်သွားလေသည်။
ထိုသို့ ဖြစ်သွားရခြင်းကိုပင် ဟန်ဝင်းက အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်စွာ ပြုံးလိုက်လေသည်။ ပေါင်နှစ်လုံးကို ကိုးဆယ်ဒီဂရီ ပင့်တင်လိုက်ပြီး ဆောင့်ကြောင့်ထိုင် အနေအထားနှင့် လီးကို တေ့လိုက်သည်။ ပူနွေးသော လီးထိပ်ကြီး အထိအတွေ့က ဖင်ကြီးကို စိမ့်ကနဲ ကြက်သီးဖုကလေးများ ထသွားစေသည်။ လီးထိပ်က စောက်ပတ်အဝကို တေ့မိသည်နှင့် ဖင်တပိုင်းလုံးက ဖျင်းကနဲ ဖြစ်သွားကာ စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်း တင်းကနဲ ကျစ်မာသွားပြီး ရှုံ့တင်းနေ၏။
ဟန်ဝင်းက စောက်စိထိပ်လေးကို တံထွေးဆွတ်ပြီးနောက် လက်ညှိုးထိပ်ကြီးဖြင့် အကြိမ်ကြိမ် ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက်မှ လီးကို ဖိသွင်းချလိုက်လေတော့သည်။
” ဗြစ်.. ဗြွတ်.. ဗြွတ် ”
” အူး….. ”
မီးဇာပါးစပ်ထဲမှ စစ်အောင်လီးကြီးကို ယောင်ပြီး မကိုက်မိစေရန် မနည်းကြီး သတိထားလိုက်ရလေသည်။ စောက်ခေါင်းလေးအတွင်းသို့ ဒလကြမ်းကြီး တိုးဝင်လာသော ဟန်ဝင်းလီးကြီးမှာ လုံးပတ်ထွားကြိုင်းလွန်းလေရကား မီးဇာတကိုယ်လုံး သွက်သွက်ခါ ထွန့်တက်သွားရလေသည်။
” ဟေ့ကောင်.. ဖြေး ဖြေး ”
ဟန်ဝင်းက အားနှင့် မာန်နှင့် ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်ကို စစ်အောင်က စိုးရိမ်တကြီးနှင့် လှည့်ပြီး တိုးတိုးပြော၏။
” ဆော်လေးက ကြပ်တယ်ကွ.. ဟီး ”
” လီးမှဘဲ.. အပျိုပါဆိုမှ ကြပ်မှာပေါ့ ”
” ဖြေးဖြေးလုပ်ကြပါ အစ်ကိုတို့ရယ်.. နာလွန်းလို့ပါ.. ”
” ညီမက.. အပျိုဆိုတော့ ကြပ်လို့ပါ.. နောက်တော့လည်း ကျယ်ပြီး ကောင်းသွားမှာပါ.. ညီမရဲ့ ”
စစ်အောင်က ဖူးတင်းနူးညံ့နေသော နို့လေးနှစ်လုံးကို သူ့ဂွေးဥကြီးဖြင့် မသိမသာ ပွတ်သပ်ပေးရင်း ချော့လိုက်၏။
” အား.. ရှုး.. အင်း.. အင်း.. ကြပ်..တယ်.. အား… ”
မီးဇာ လူမမာညည်းသလို သဲ့သဲ့ဖျင်းဖျင်းလေး ညီးတွား၏။
” ဟန်ဝင်း ဖြေးဖြေး.. လုပ်ပါဆို ”
” အင်.. အင်းပါကွ.. ဟီး.. ကောင်းတယ်ကွာ ”
” ကောင်းတိုင်း စွတ်ဆောင့်မနေနဲ့.. ဂန့်နေဦးမယ် ”
” အဲ့လောက်တောင်လည်း မဖြစ်ပါဘူးကွာ ”
စစ်အောင်က မီးဇာ နာကျင်သမျှကို ထိန်းချုပ်ကာ ပွတ်သပ်ပေးရင်း ဟန်ဝင်းကို သတိပေး၏။ ဟန်ဝင်းကလည်း လိုးနည်းကျွမ်းကျင်သူပီပီ ခြေနှစ်ဖက်ကို မုန့်ကျိုးလိမ်သဏ္ဌာန်လိမ်ပြီး ဆောင့်သည်။
” ပြွတ်.. စွတ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. ဖတ်.. ဖတ်.. ”
” အင့်.. အင့်.. အင့်.. အိုး.. အိုး.. ”
” နာသေးလားဟင်.. ညီမ ”
” ရှုး.. အား.. နည်း.. နည်း အား.. အား.. အာ.. ဖြေး ဖြေး.. ဆောင့်ပါရှင်.. အထဲမှာ အရမ်းကြပ်တာပဲ.. ”
မီးဇာက မျက်ရည် ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျကာ ငိုရင်းသဲ့သဲ့ယဲ့ယဲ့လေး ပြောရှာသည်။
” ဖွတ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. ပြွတ်.. ပြွတ်.. ”
လိုးဆောင့်သံသည် နရည်မှန်လာ၏။ စည်းချက်ကျလာပြီး မီးဇာ၏ တအင့်အင့် အသံလေးကပါ
အခန်းထဲ၌ ပြည့်ဝသော လိုးပွဲလေးကို အားဖြည့်နေပေသည်။ ဟန်ဝင်း အကြိတ်အနယ် ဆောင့်သမျှ
စစ်အောင်က နို့နယ်ပေးလိုက် ဆီးခုံလေးကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်ဖြင့် နည်းမျိုးစုံ ဖြေသိမ့်ပေးနေရပေသည်။
ဟန်ဝင်း၏ ကြီးမားသော လီးကြီးက ဖြူဝင်းဖောင်းကားနေသော မီးဇာ စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ အိကနဲ အိကနဲ ဝင်သွားသည်ကို ကြည့်ရင်း စစ်အောင်မှာလည်း လိုးချင်စိတ်များ တဖွားဖွား ပေါ်လာနေပြီ ဖြစ်သည်။
” အစ်ကိုရော.. လိုး.. ဦးမှာလား.. ဟင်.. ”
” အင်းပေါ့.. ဘာလဲ ညီမက အစ်ကို့ကို မခံချင်လို့လား ”
” မ..မ.. မဟုတ်ပါဘူး.. ဖြေး ဖြေး.. လုပ်လို့ ပြောမလိုပါ
” အို.. အစ်ကို့အလှည့်ကျရင်.. စိတ်ချ.. မနာစေရဘူး ”
ပူလာသည်။ ထူလာသည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ချက်များက မီးဇာစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ မီးစနှင့် ထိုးလိုက်သလို ပူကနဲ ပူကနဲ သုံးလေးကြိမ်ဖြစ်ပြီးနောက် စောက်ပတ်ကို တင်းကနဲ တင်းကနဲ ညှစ်လိုက်မိသည်။
” ဘွပ်.. ဘွပ်.. ပြွတ်.. စွတ်.. စွတ်.. စွိ.. စွတ်.. ”
” အိုး.. အိုး.. အို.. အား.. ထွက်.. ထွက်.ကုန်ပြီ… ”