မီးဇာက အံလေးကြိတ် မျက်စိလေးမှိတ်ရင်း ငြင်း၏။ ဟန်ဝင်းက ခေါင်းထောင်ကြည့်ရင်း စစ်အောင်ကို မျက်စိမှိတ်ပြလိုက်သည်။ နို့လေးနှစ်လုံးမှာ အလတ်စား ဟင်းပန်းကန်လုံးလေးတစ်လုံး မှောက်ထားသလို အိခြင်းတွဲခြင်းမရှိပဲ ပကတိ မာတင်းလျှက် နို့သီးခေါင်းလေးများ တင်းထောင်နေလေသည်။
ဟန်ဝင်းက မီးဇာရင်သားနုနုလေးများအပေါ်သို့ ကြမ်းရှရှ သူ့လက်အစုံကို အုပ်ကိုင်ကာ ပွတ်သပ်နယ်ဖတ်ရင်း အောက်ခြေမှ ပင့်တင်စုကိုင်၍ ညှစ်လိုက်ပြန်သည်။
” အာ.. အာ.. နာတယ်.. ရှင်.. ”
မီးဇာက ဟန်ဝင်းလက်အပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ရင်း အော်လိုက်ရှာလေသည်။ မီးဇာ၏ လက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးများတွင် လည်းကောင်း၊ ၎င်းစောက်ဖုတ်လေးဆီ၌ လည်းကောင်း ဗျာများနေရှာ၏။
” ဇွတ်.. အိ.. ဘွတ်.. ဘွတ်.. ”
” အား.. သေပါပြီ.. ရှင်.. ”
စစ်အောင် မီးဇာကိုင်ထားသော လီးနှင့် စောက်ပတ်ကြားမှ လက်ကလေးကို ဆတ်ကနဲ ဆွဲထုတ်ရင်း ဖိချလိုးထည့်လိုက်ရာ စောက်ခေါင်းနံရံ ကြွက်သားများနှင့် ဖိကြိတ်မိသွားသော လီးထိပ်ကြီးသည် သားအိမ်ခေါင်း “ကွမ်းသီးလုံး”လေးအထိ “ဒုတ်”ကနဲ ဆောင့်ဝင် သွားလေ၏။ အောင့်ကျင်သော ဝေဒနာသည် ဖင်တစ်ခုလုံးကို ဇတ်ဇတ် ဇတ်ဇတ်နှင့် ခါသွားစေသည်။ မျက်ရည်များ ဝေ့ဝဲလာကာ စောင်းထားသော မျက်လုံးအိမ်ထောင့်မှ မျက်ရည်ပုလဲများ စီးကျလာလေသည်။
” ပြွတ်.. စွတ်.. ပြွတ်စွတ်.. ပြွတ်စွတ်.. ”
စစ်အောင်က ပူပူလောလော အချိန်လေးကို ထိရောက်စွာ အသုံးချလိုက်သည်။ လီးကြီးကို ခပ်သွက်သွက်လေး ဆွဲမတင်လိုက်ရာ စောက်ဖုတ်လေး ဆူကြွပြီး ပါလာသည်။ တဖန် ဒစ်ကျွံခါနီး အထိ ပြန်လိုးသွင်းလိုက်၏။ လီးချောင်းတစ်ချောင်းလုံး တလျှောက် ဖုထစ်ဖောင်းကြွနေသော အကြောမာမာကြီးများက စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းကို ပွတ်တိုက်တိုးဝင်သွားပြန်ရာ နှုတ်ခမ်းသားများ အတွင်းသို့ လိပ်ဝင်သွားပြန်၏။
” ပြွတ်စွတ်.. ပြွတ်စွတ်.. ပြွတ်စွတ်.. ”
” အင့်.. အင့်.. ဟင်.. အင့်.. ဟင်း.. ”
မီးဇာ လည်ပင်းကြောလေးများ ထောင်လာသည်အထိ အသက်ကိုအောင့်ကာ တင်းခံနေရရှာသည်။ ပါးစပ်မှ ပွင့်အန်၍ အော်မြည်ညီးညူခြင်း မပြုနိုင်တော့ပဲ လည်ချောင်းထဲမှသာ “အင့်.. ဟင့်”ဟုသော အသံခပ်အစ်အစ်လေး ထွက်လာနေခြင်း ဖြစ်သည်။
အဆက်မပြတ် မနှေးမမြန်လေး လိုးရင်းမှ စစ်အောင်လီးကြီးမှာ တဖြေးဖြေး မာသထက်မာ တောင်လာရင်း နောက်ဆုံး သံချောင်းကြီးတစ်ချောင်းကဲ့သို့ လုံးဝမာကျစ် တောင့်တင်းသွားပြီး ဇတ်ကနဲ ဇတ်ကနဲ ဓာတ်လိုက်သလို တုန်ခါသွားလေတော့၏။
မီးဇာခင်မျာမှာလည်း ကိုစစ်အောင်အား ဘယ်လိုဖြစ်သွားပါလိမ့်ဟု ခပ်စောင်းစောင်းလေး ကြည့်မိရာမှ အံသွားကြီးများ တင်းနေအောင် ကြိတ်ရင်း ဒလကြမ်းကြီး ဆောင့်သွင်းခံလိုက်ရပြီး ဆီးခုံလေးမှ စောက်မွေးလေးများနှင့် လမွေးကြမ်းကြီးများ ပွတ်ကြိပ်ခြင်းအသံကို သုံးလေးချက် ဗြိကနဲ ဗြိကနဲကြားလိုက်ရပြီး စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ ရှိန်းရှိန်းပူပူလေးဖြစ်ကာ စောက်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်မိလေသည်။ ကာမရာဂ၏ အမြင့်ဆုံးအချိန်တွင် လိင်ပစ္စည်းများ အကျောအမာဆုံး ဖြစ်လေရကား..
” ဘွတ်.. စွတ်.. ဘွတ်.. ပြွတ်.. ဘွတ်.. စွိ.. ”
ဆိုသော အရေရွှဲနေသည့် အသံများနှင့်အတူ စောက်ပတ်နှင့်လီးမှာ သံမဏိ သံထည်ကြီးများပမာ ဖြောင်းကနဲ ဖြောင်းကနဲ အရှိန်ပြင်းစွာ ရိုက်ခတ်မိကြလေ၏။ အကယ်၍သာ စင်စစ် မီးပွင့်တတ်သော ပစ္စည်းမျိုးဖြစ်ပါက ကြိမ်ဖန်များစွာ ပွတ်တိုက်ခြင်း ဆောင့်ဖိခြင်းတို့ကြောင့် မီးဟုန်းဟုန်း တောက်လောင်စေနိုင်အောင်ပင် ပြင်းထန်ကြလေသည်။
စစ်အောင် ကိုင်မြောက်ထားသော ခြေတစ်ဖက်ကို မီးဇာက ခပ်ရုန်းရုန်းလေး ဆောင့်လိုက်မှ စစ်အောင်က လွှတ်ပေးလိုက်ရာ ပက်လက်ကလေး ငြိမ်ကျသွားလေသည်။ ရိုးစင်းသန့်စင်သော မိန်းကလေးဆီမှ ကာမကို နူးနပ်အရယူလိုက်ကြသော စစ်အောင်နှင့် ဟန်ဝင်းတို့အား ရှေ့နေနှင့် ဆရာဝန်အဖြစ် သိထားသော မီးဇာကမူ ချစ်သူ နောင်လတ်အတွက် ပက်ပက်စက်စက် ရက်ရက်ရောရောကြီး လာဘ်ထိုးလိုက်ရခြင်းအတွက် ကျေနပ်နေသလိုလို (သို့မဟုတ်) တစ်ကြိမ်တစ်ခါမျှ မခံစားဖူးသော ကာမစည်းစိမ်ကြီးကို အပြည့်အဝ နှစ်ချီနှစ်လား ခံစားလိုက်ရသဖြင့် ကျေနပ်နှစ်သိမ့်စွာ ခံစားရသလိုလို.. မီးဇာမျက်နှာလေးက ပြုံး.. မလိုလို။ မနက်ဖြန် နောင်လတ်အမှု ရုံးတင်မည်။ ထိုအသိတစ်ခုကပဲ ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံးကို လွှမ်းမိုးချုပ်ကိုင်ထားသည်။
——————————————
နောင်လတ်ရည်းစား ဇာနည်နွယ်တစ်ယောက် မနက်ကတည်းက ရှေ့နေဦးထွန်းကျော်၏ တပည့် စစ်အောင်နှင့်အတူ မြို့ထဲထွက်သွားသည်ကို တွေ့လိုက်၏။ တွေ့စကတော့ “အော်.. သူလည်း နောင်လတ်အတွက် တစ်ဖက်တစ်လမ်းက လှုပ်ရှားနေတယ်ထင်ပါရဲ့..” ဟု သာမန်မျှသာ တွေးလိုက်သည်။
ညနေပိုင်း (၃) နာရီလောက်အထိ သူတို့နှစ်ဦး ပေါ်မလာသောအခါ “ညိုမီ” စိတ်ပူသွားသည်။ တောင်တောင်မြောက်မြောက် အတွေးများလည်း ဝင်လာသည်။ ယောင်းမလောင်းအတွက် သောကသည် အလုံးအရင်းနှင့် ရင်ကို ပူဆွေးလောင်မြိုက်လာစေသည်။
ကောင်မလေးက (၁၈) နှစ်သာ ရောက်လာသည်။ ယောကျ်ားတကာနှင့် ပြောဆို ဆက်ဆံဖူးသည်မဟုတ်။ အတွေ့အထိက ဘာဆိုဘာမှ မရှိ။ ညိုမီ တက္ကသိုလ်ရောက်သည် အထိ မှည့်တပေါက် အစွန်းအထင်း မရှိသော်လည်း ကျားအကြောင်း ကောင်းကောင်းသိသည်။
ကျားဆိုသည်က အသားစိမ်းကို အာဟာရအဖြစ် မှီဝဲတတ်သော တွားသွားသတ္တဝါစစ်စစ် ဖြစ်သည်။ နို့တိုက်သတ္တဝါတွေထဲ၌ ကျားသည် ရက်စက်မှု ကမ်းကုန်သော သတ္တဝါတစ်မျိုးလည်း ဖြစ်သည်။ အသေးဆုံး ယုန်သူငယ်မှ အကြီးဆုံး ဆင်အထိ ကုတ်ဖဲ့ကိုက်ဖြတ် စားသောက်ရန် အမြဲအာသီသ ကြီးမားသူလည်း ဖြစ်၏။ တောထဲမှ ကျားများကို ညိုမီ ရင်ဆိုင်မတွေ့ဘူးသော်လည်း မြို့လည်ခေါင်မှ ကျားများကို တောထဲမှ ကျားများထက် ကြောက်စရာကောင်းသူများဟု ညိုမီ နားလည်ထား၏။